Zelf lees ik altijd graag wat reisbloggers zoal uitsteken in hun dagen, daarom schrijf ik hier over de fijne dingen die ik deze maand gedaan heb. Misschien volgt er over een van deze later nog een apart artikel, misschien ook niet. Wat deed ik zoal in november? Mocht ik nieuwe landen van mijn scratchmap scratchen? Je leest het hier.
Nieuwe plaatsen ontdekken
Met stip op nummer 1 staat natuurlijk onze citytrip naar Kopenhagen! Uiteraard gingen we de kleine zeemeermin bewonderen en kuierden we langs de kleurrijke gevels in Nyhaven. Maar wij waren vooral nieuwsgierig naar het lekkere eten en we waren er rotsvast van overtuigd dat we hier ons design- en architectuurhartje gingen ophalen. Wat een fijne stad is dit toch seg. Ondanks het feit dat we twee van de drie dagen getrakteerd worden op regen- en sneeuwbuien in plaats van zon, werden we verliefd op deze stad. Nog voor onze drie dagen om waren, besloten we al dat we zouden terug komen. Maar dan bij zomerse temperaturen. Een eerste fotoblog kan je al online vinden, maar verwacht je maar aan een grote dosis Kopenhagen de komende tijd!
Het lief en ik gingen een zaterdag naar ons Leuven. We dronken er een latte in een koffiebar die we nog niet eerder bezochten, maar die wat tegenviel wegens een matige latte in een gloeiend heet glas. Die zal je dus niet zien verschijnen in mijn lijstje met koffiebars van Leuven. 😉 Op zoek naar wat inspiratie voor in huis, sprongen we binnen bij designshops Design District in het centrum en Dijk 3 aan de vaart. Het grootste succes van de dag zat ‘m eigenlijk in het einde: we gingen eindelijk eens een Haute Dog eten bij Würst van Leuvens en Vlaanderens favoriete tv-kok, Jeroen Meus. De laatste zaterdag van de maand, besloten we om de hipster uit te hangen. We kozen een plekje aan de grote tafel bij Koffie en Staal en klapten onze laptops open bij het genot van een lekkere cappucino en een overheerlijke hazelnotenkoffietaart. Hij werkte aan het ontwerp voor een café op de Oude Markt en ik maakte een selectie in de duiezend foto’s die we trokken in Kopenhagen en tikte al wat losse stukjes.
Met Marijke zette ik onze maandelijkse koffiebartocht verder: Le Mustache. Je moet er een tikje verder voor lopen dan het centrum, gelegen op het einde van de Tiensestraat. Goede cappucino en een brownie voor mij en een heerlijke appelthee en lekkere bagels voor Marijke. My kind of Movember-support 😉 De vriendelijke eigenaar overlaadde ons met Kopenhagen-tips toen hij hoorde dat we elk een weekend gepland hadden in deze stad.
Het dagelijkse leven
Etentjes met vrienden en familie: verjaardagen moeten namelijk gevierd worden. De laatste zondag kwamen mijn schoonmoeder en -grootouders thuis pistolé’s eten. Champagne drinken zonder reden, olé. Of misschien hadden ze toch een aankondiging verwacht. Daar gaan ze nog lang op mogen wachten, haha.
Door het lezen van dit artikel van Nies, besefte ik dat mijn dromen groter zijn dan wat ik kan, en soms zelfs wil. Ze werd geïnspireerd haar vriendinnen die op wereldreis vertrokken en door een quote op instagram: “investeer in jezelf, ga op wereldreis.” Ergens een gemakkelijke en luxe-uitspraak natuurlijk (want op reis kunnen gaan, is een luxe en is niet voor iedereen weggelegd.) maar ze kroop onder mijn vel, net zoals de rest van het artikel. Een artikel over dromen, twijfelen en jaloezie.
Als alles op een rijtje staat, dan zie je soms het overzicht niet meer. Ik droom er vaak van, om mijn leventje hier achter te laten, werk met leuke collega’s en ons appartement inclusief (het lief wil ik dan weer wel graag houden). Om die droomreis te gaan doen, om te werken in koffiebar in pakweg Melbourne waar mijn enthousiasme beloond wordt met een happy customer, om het landschap zien voorbij te razen in Rusland op de Transmongolian Express. Maar durf ik het wel, kan ik het wel en wil ik het wel, als liefhebber van een eigen plekje, lijstjes en met mijn potloden gerangschikt op kleur? En wat daarna? Val ik dan niet in een groot zwart gat? Of misschien wil ik dan nooit meer van je huisje, tuintje en wie weet word ik wel verliefd op het leven aan de andere kant van de wereld. Of misschien vind ik het het stomste ding dat ik ooit gedaan heb om alles wat ik hier opgebouwd heb, zomaar, achter te laten. Maar beter spijt hebben van iets dat je gedaan hebt, dan iets dat je niet gedaan hebt…
En lekker random: een rustige zondag ontaardde in het wereldkampioenschap bankhangen en we hebben het ook gewonnen. 😉
Werken op een feestdag vraagt voor koffie – Vandervalk Wolvega
Op naar de noorderburen
Naar goede gewoonte bracht ik ook deze maand veel tijd door in Nederland voor het werk. Iets minder dan vorige week dus mijn kilometers bleven beperkt tot een 1500 voor mijn tochtjes naar NL. Deze maand was ik wederom in de buurt van Rotterdam en Apeldoorn terug te vinden maar ook trok ik naar het hoge noorden, naar Friesland. Ik leerde mijn Nederlandse collega’s het woord marcelleke, na een grappige conversatie over een hemd. Voor ons is een hemd hetzelfde als een overhemd, terwijl voor de noorderburen een hemd een marcelleke is.
Scratching my map
Aantal landen bezocht: 3. Een geweldige citytrip naar Kopenhagen, uitjes in eigen stad en wederom regelmatig naar Nederland voor mijn werk.
Aantal nieuwe landen: 1. Het was de eerste keer dat ik Denemarken bezocht, dus hoera voor scratchingmymap!
Vooruitzichten voor december?
December is onlosmakelijk verbonden met FEEST! Niet alleen de feestdagen maar mijn verjaardag sluit aan in het feest-dagen rijtje. Ook heb ik mezelf op een soloweekend Berlijn getrakteerd, omdat het lief er pas recent was en niet echt mee wou. Iets waar ie nu niet altijd even gelukkig mee is (iets tussen YES het huis voor mij alleen en ja maar, ik wil mee – in). Het is namelijk al 5.5 jaar geleden dat ik in Berlijn was dus het begon echt ontzettend te kriebelen voor een tweede bezoek aan deze stad.
Op de laatste dag van november, vandaag dus, ga ik samen zitten met Visit Leuven voor de organisatie van een blogevent in Leuven.