Coconut beach op Koh Rong is het meest paradijselijke strand waar we ooit al geweest zijn. Helderblauw water, een wit zandstrand en vooral het is er rustig en wat afgesloten van de buitenwereld. Geen wifi en we slapen er in een tent op het strand met geruis van de zee als slaapliedje. Jammer genoeg kunnen we hier niet eeuwig blijven en zetten we onze reis weer verder over land richting Siem Reap. Gewapend met een niet zo fijn souveniertje…
Nadat we na aankomst vanuit Singapore, Kuala Lumpur al een klein beetje leerden kennen by night, is het nu tijd voor een betere kennismaking bij daglicht. Na enkele dagen in de stad, vliegen we verder naar Cambodja, een land dat vooral bekend is voor de Angkor tempels, maar die houden wij voor het laatste.
De prachtige Chocolate hills in Bohol waren het hoogtepunt van onze scootertrip over het eiland. Maar onderweg zagen we nog meer moois en voordat we het goed en wel beseften, zat onze tijd in de Filipijnen erop. We vlogen naar Singapore, waar we op een spetterende manier het nieuwe jaar in zette.
Hoera, it’s my birthday! Nu ja, dat was eind december, op de eerste dag van dit verslag. Mijn 28e verjaardag is de eerste verjaardag die ik in het buitenland vier en het is ook meteen de eerste keer dat ik er niet bij ben met de kerstfeesten. Nadat al enkele andere van de kleinkinderen in het buitenland vertoefde, is het dit jaar de beurt aan de oudste van de bende.
De Visayas kennen enkele populaire eilanden, maar ik wil ook graag enkele plaatsen bezoeken die wat meer (zoals ze zeggen) off the beaten track liggen. En dat is Biliran zeker, we komen welgeteld twee andere toeristen tegen en de infrastructuur is er de minst voorziene van onze reis door de Filipijnen. Onze derde stop is Moalboal, in het zuiden van Cebu waar we wat langer blijven hangen om tot rust te komen na het vele reizen. Al is dat laatste vooral voor mij weggelegd.