Zoals iedereen met een passie voor reizen, heb ook ik een lijstje van ervaringen die ik wil op doen en plaatsen die ik wil bezoeken. Dit is een altijd veranderende en vooral altijd langer worden bucketlist en daarom deelde ik hier al eerder twee lijstjes. Een met wereldwijde bestemmingen en eentje dichter bij huis in Europa. Maar hoe zit het nu met die bucketlist? En hoe zit het met de doelen die ik mezelf had opgesteld voor 2016, op een druilerige zondagmiddag in Berlijn? Want ja, het heeft nu eenmaal niet zoveel zin om een doel te stellen en er dan niet aan te “werken”.
In 2015 plaatste ik het eerste deel van mijn bucketlist, met bestemmingen van over de hele wereld. Wat later volgde een tweede deel, gericht op Europa. Nu, twee jaar later, kan ik besluiten dat ik er toch enkele dingen van het mogen beleven.
The Big Trip: een droom die werkelijkheid werd
Drie bucketlist-vliegen in één klap: ik droomde er al lang van om een langere reis te maken en in de herfst van 2016 werd die droom werkelijkheid. De start van onze Big Trip! We vertrokken eind oktober naar Sint-Petersburg en reisde vanaf hier met de trein verder doorheen Rusland, Mongolië en China. Het iconische Rode Plein in Moskou met zijn kleurrijke Sint-Basiliuskathedraal en de sneeuw langs het immense Baikalmeer, de eindeloze landschappen vanuit de Transmongolië Express. Wat een fantastische treinreis was dat! Uren kan ik naar buiten turen: het landschap aan je voorbij laten glijden en helemaal tot rust komen terwijl je dorpen langs en landsgrenzen over dendert.
Chinese Muur, regio Beijing
Over Mongolië kan ik kort zijn: wat een fantastische mensen, cultuur, natuur en land! Echt een van de hoogtepunten van de reis. China is normaal en totaal gek tegelijkertijd: een land waar je geweest moet zijn. Verdwijnen in de massa in een metrostation van Beijing, oog in oog staan met het terracottaleger in Xi’An, meren in vijftig tinten blauw in Jiuzaighou, het beklimmen van een stukje van de Chinese muur. Een van de meest tot de verbeelding sprekende bouwwerken van de mens. Cultuur- en natuurpracht in één.
De reis ging verder naar het geweldige Hong Kong (ik zou er kunnen wonen!) naar de eilandengroep de Filipijnen. Wat een lieve mensen met een bijzondere attitude: ze zijn zo zorgeloos al leven vele van hen in omstandigheden waar wij nachtmerries van zouden hebben. Van het bekende White Beach in Boracay tot het onbekende Biliran en eilandhoppen in de Visayas, onze drie weken hier waren heerlijk relax. Oud op nieuw vieren deden we in Singapore met een spetterende aftelshow vol vuurwerk en daarna gingen we verder via Kuala Lumpur naar Cambodja. Een land boordevol geschiedenis, iconische tempels en de meest geschifte rallypiloten chauffeurs van heel Azië.
De wereldberoemde tempels in Cambodja
Het vierde item dat ik realiseerde tijdens mijn drie maanden durende reis doorheen Azië is eigenlijk datgene waar ik het meest trots op ben, ook omdat het een van mijn doelen voor 2016 was. Ik heb hoogte- (en diepte-)vrees dus snorkelen is voor mij altijd een kleine lijdensweg. Door nu enkele keren te gaan snorkelen, op een relatieve korte tijd, kan ik zeggen dat ik de laatste snorkeltrip in de buurt van Koh Chang behoorlijk zonder angst het water in ben gegaan. Ik zal nog altijd niet met salto’s het water in duiken, maar nu kan ik echt genieten van al het moois in het water.
Snorkelen in Siquijor
Bijzondere ervaringen dichter bij huis
Binnen Europa wou ik dolgraag gaan hiken in het nationaal park Plitvice meren in Kroatië. Dé reden voor onze roadtrip naar de Balkan in de zomer van 2015. Een fijne roadtrip voor in de zomermaanden en Kroatië en Slovenië zijn echt fijne en budgetvriendelijke bestemmingen. Ook op Kopenhagen werd ik meteen verliefd, ondanks het winterse weer, wil ik zeker nog een keer terug. In de zomer dan weliswaar. Omdat ik wel van citytrips hou, ik vind het heerlijk om er even enkele dagen tussenuit te gaan, ben ik ook benieuwd om elke Europese hoofdstad te bezoeken. Dat mag ik nog niet afvinken, maar sinds het schrijven van het artikel heb ik wel Kopenhagen, Boekarest, Moskou en Reykjavik bezocht. 19 down, 28 to go! Dat komt er van om regelmatig gouden oude steden opnieuw te bezoeken, voor een 2e/3/4/5/6/7/8e… keer. (Talking about you Parijs, Londen, Wenen en Berlijn!)
Oui, Paris.
Goede voornemens
Ik maak echt nooit of te nimmer goede voornemens. Als ik iets wil bereiken of wil veranderen, dan vind ik dat dat dan maar gewoon meteen “vanaf nu” moet. Waarom iets uitstellen tot 1 januari terwijl het nu ook al kan? Terwijl ik in een koffiebar zat te genieten van een cappuccino op een grijze zondag in Berlijn (we spreken over december 2015), op mijn derde en laatste dag alleen in de stad, dwaalden mijn gedachten af naar het afgelopen jaar. Een jaar waarin ik écht begon met mijn blog, er veel gereisd werd en ook veel leuke dingen gedaan werden, maar toch heb ik het gevoel dat ik persoonlijk gezien meer uit 2015 had kunnen halen. Daarom heb ik mij, daar in die gezellige koffiebar, vijf doelen gesteld die ik in 2016 wou realiseren.
Uiteraard zijn niet ze niet allemaal waargemaakt. Maar dat is ook niet erg. Het belangrijkste is dat 2016 ook een heel fijn jaar was en ook 2017 is alweer halverwege/halfvol moois. Ik maakte die droomreis (alle reisverslagen vind je onder tag The Big Trip) en genoot nog meer van het leven uit de rugzak dan anders. Een paar outfitjes en een warme trui voor de koude avonden en je bent gesteld. Om de paar avonden een ander bed, een andere thuis en al snel een favoriete plek ontdekt. Of zoals in Mongolië: een week zonder wifi, telefoonbereik, warme douche of zelfs stromend water. En toch is dit een van onze mooiste herinneringen aan onze grote reis. Want met zes in een Russische busje, hobbelend door het uitgestrekte landschap waarin we zelden iemand tegen kwamen. Behalve die man met zijn kudde kamelen, die informeerde naar het weer in het noorden terwijl wij zijn kamelen bekeken alsof we er nog nooit een gezien hadden. Toch niet zonder een hek rond. Of onze badass gastvrouw die even op de motor kwam aanraden, recht uit de film. Of zo leek het toch. Oh en ook wel min dertig. Dat is koud ja. En ik zou zo weer vertrekken als ik kon.
Nationaal Park Terelj in Mongolië
Iets doen waarvan ik dacht dat ik het niet kan: hierboven heb ik al verteld over mijn snorkelpret. Gaan snorkelen op mijn verjaardag tussen de schildpadden. Van struggle tot verwondering tot genieten. Ook wou ik heel graag wat nieuws bijleren: en dat is zeker gebeurd. Ik volgde een introductiecursus tot barista, maakte mijn eigen cappuccino en latte macchiato en volgde dit jaar maar liefst twee cursussen. Eentje die me bevestigde dat ik toch al een zeker basiskennis heb over Digitale Marketing en een die me veel bijleerde over Project Management. Zo heb ik ontdekt dat ik het nog altijd fijn vind om bij te leren en om te blijven leren, ook al ligt mijn studentenleven al een hele tijd achter me.
Kortom, ik ben héél blij als ik kijk naar alles wat ik de voorbije twee jaar heb mogen realiseren. Dat lijkt me ook veelbelovend voor de toekomst.
Heb jij ook een bucketlist? Vast wel. Maar heb je er ook al dingen van mogen “afvinken” of blijft het voorlopig nog bij dromen alleen?
Mooi om zo terug te kijken naar je doelen en te concluderen dat je al zoveel hebt afgevinkt. Geweldig mooie avonturen heb je beleefd, te gek! Ik wil ook ooit een reis van een aantal maanden maken. Lijkt me heerlijk!