Roadtrip: terug in de tijd in Dubrovnik.

In het zuiden van Kroatië ligt de stad Dubrovnik in de gelijknamige provincie. Alleen moet je er wel het land voor uit. En weer in. Bosnië-Herzegovina heeft namelijk twintig kilometer kustlijn waardoor je van grenspost tot grenspost zo’n negen kilometer in een ander land rijdt. Het zevende land waar we door rijden op onze roadtrip dus we konden niet anders dan even kort te stoppen in het stadje Neum om de lokale kerk te bekijken. Daarna vervolgen we onze route naar het zuiden: de weg loopt evenwijdige met de kustlijn en trakteert je dus op prachtige zichten.

Relaxen in Dubrovnik

Ons eerste uur in Dubrovnik was er eentje vol gevloek: wat een steenharde ondergrond was het hier! Probeer daar maar eens een haring in de grond te krijgen, zeker als je een hamer vergeten bent. 😉 (Echte professionele kampeerders zijn wij.) Na wat zwoegen en zweten om de slaapplek voor de avond te installeren, vonden we dat we wel een luilekker moment hadden verdiend. Bikini aan, lectuur en zonnecrème onder de arm en de handdoek over de schouders en we waren op naar het strand. Dat had namelijk de naam Copacabana beach: klinkt deze jou ook zo bekend in de oren? 😉 Iets minder groot dan zijn Braziliaanse naamgenoot maar zeker even vol: op elke vrije centimer stond een strandstoel of strandmatje op het keienstrand. We vonden ons een plaatsje en doken het verfrissende water in: heerlijk! Verfrissend maar toch niet koud, ideaal.

Een wandeling over de stadsmuren

’s Ochtends brengt een korte busrit ons naar de oude stad van Dubrovnik oftewel Stari Grad. Een tip: als je een ticket op de bus koopt, kost het je 15 kuna maar als je deze bij het loket koopt, kosten ze slechts 12 kuna per stuk. Wij kochten ’s ochtends ons ticket op de bus naar de stad en kochten bij de kiosk aan de Pile Gate al enkele ticketjes. Je kan er meerdere kopen en je moet er gewoon een valideren als je de bus op gaat. We lopen meteen naar de ingang van de oude stadsmuren. Deze vind je aan de linkerkant als je door de Pile Gate de stad binnenkomt, voor de St-Savior’s kerk. Ook kan je nog op twee andere plaatsen de oude stadsmuren op, maar wij kiezen voor diegene die het gemakkelijkste bereikbaar is.

Een toegangsticket kost 150 kuna per persoon (€20) en moet je goed bijhouden tijdens je bezoek. Je wordt namelijk aan de twee andere in- en uitgangen om je ticket gevraagd ter controle. Nog een budgettip: je kan een Dubrovnik card kopen waarmee je voor 200 kuna/24u gratis het openbaar vervoer kan nemen en ook je toegang voor de stadsmuren zitten inbegrepen. Je hebt er ook voor een langere periode: 250 kuna voor 3 dagen en 350 kuna voor 7 dagen. Als je dus de stadsmuren bezoekt en dus enkele keren de bus neemt (zoals wij bijvoorbeeld een keertje overdag op en af en ’s avonds nog eens terug), dan haal je je geld er wel uit. Online hebben ze een actie dat je tien procent korting krijgt, dus dan is het nog interessanter.

Op de trappen van de stadsmuren is het om negen uur ’s ochtends al zweten en zwoegen maar de beloning is groot: wat een prachtige uitzichten over de kust, het water en de bekende rode daken van de stad. Een wandeling van twee uur brengt ons langs de hele stad: van het Bokar fort langs de kustlijn naar het St-Johnsfort, kom je aan de oude haven om dan het stuk op de stadsmuren te lopen dat aan de binnenkant gelegen is. Op de je eerste meters heb je trouwens onmiddellijk al zicht op het Lovrijenac (dat ongetwijfeld herkend wordt door de GoT-fans als Red Keep) waarvan de toegang trouwens ook inbegrepen is in je ticket. Het fort was trouwens wat een zootje maar je hebt wel een mooi uitzicht over de stad.

Op verkenning door de oude stad

Daarna is het tijd om die kleine straten eens van een lager perspectief te verkennen. We slagen een van de vele zijstraten van de Stradun in en dwalen ons een weg naar de kathedraal. Ook vind je wat verder op het plein de Bell Tower en de St-Blaise kerk. Ook zijn er maar liefst twee kloosters binnen de oude stadsmuren en nog twee kerken buiten de kathedraal. Gelovig stadje 🙂 In de vele zijstraten een de zuidkant van de stad, het dichtste bij het water, is er geen gebrek aan restaurants, café’s en souvenierwinkels. Ook vind je hier enkele toerbureau’s die uitstappen aanbieden naar Montenegro en Bosnië-Herzegovina. Dit deel van de stad is trouwens ook plat, in vergelijking met de noordelijke kant, waar je al gauw een honderdtal treden mag beklimmen om boven te raken. We zijn zo suf van de warmte, dat we besluiten dat we nood hebben aan afkoeling en die vinden we aan en vooral in het zwembad van onze camping. Anders hadden we zeker Mount Srd opgewandeld voor een mooi uitzicht over de stad en het museum over de oorlog in de jaren negentig. Ook is er geen gebrek aan kajakverhuur voor mocht je graag een uitstapje maken naar het nabij gelegen eiland Lokrum. Dit is een onbewoond eiland dat een thuis is voor veel pauwen en konijnen. Hier vind je ook een klein zoutwatermeer dat men toepasselijk de Dead Sea noemt.

Leuke restauranttip in Dubrovnik

Ons avondeten souperen we in een fijn restaurantje in de oude stad, ver van alle drukte. Madama Pipi, inclusief een standbeeld van een hurkende vrouw op de stoep, ligt helemaal bovenaan tegen de stadsmuren aan in het noordelijke deel van de stad. Je mag dus eerst een pittige wandeling doen om al de trappen op te raken. Dit restaurant is een echte buiten-restaurant: je zit bovenaan onder een pergola waarlangs de planten slingeren. Als je hier aankomt, wacht je netjes buiten aan het poortje tot een ober jou komt halen en je een tafel toewijst. Wij hebben hier drie kwartier gewacht but it was worth the wait! Een tip: het restaurant opent om 18u30 dus ofwel moet je er dus zeker een kwartier eerder staan voor de eerste “service” ofwel rond 19u30. Wij waren er rond 19u en merkten dat er vanaf 19u30-20u veel tafels vrij kwamen. Zo kan je je wachttijd wat beperken mocht je dit restaurant aan een smaaktest willen onderwerpen. Wij proeven hier verschillende soorten vis in een bijna romantische setting en zien we de zon ondergaan over de stad. Een overheerlijke visschotel voor twee vol verse vis en lekkere gegrilde groentjes, met brood, water en wijn kosten ons vijftig euro voor twee. Iets duurder dan de meeste restaurants maar het lekkere, verse eten, de fantastische bediening en de setting maken dat je waar voor je geld krijgt. Een perfecte afsluiter voor onze tijd in deze middeleeuwse stad. Winter was most definitely not coming in Dubrovnik/ King’s Landing: wij werden helemaal suf van die veertig graden. Was jij al eens helemaal murm van de warmte? Wat is de warmste bestemming waar jij ooit al geweest bent?