Genieten in Borgloon: de doorkijkkerk en slapen in een boomtent.

Genieten in Borgloon: de doorkijkkerk en slapen in een boomtent.

Het lief was, zoals elk jaar, weer jarig bij het begin van de zomer en naar het schijnt ben ik er heel goed in om hem een weekendje weg cadeau te doen. Hoezo reisverslaafd?! Na eerdere geslaagde citytrips naar Barcelona en Parijs, was het dit jaar de beurt aan een stad in eigen land. Het eerdere onbekende Borgloon, maar de parel van de Haspengouw op zowel natuur- als architectuurgebied! Wat Borgloon zoal te bieden had? Van architecturale hoogstandjes, of “kunst met pit” zoals de stad het noemt, overheerlijke aardbeien tot slapen in heuse boomtenten.

Borgloon: parel van de Haspengouw

De stad heeft enkele jaren geleden een mooie beslissing genomen en geïnvesteerd in cultuur die in lijn ligt met de natuur. Of zoals ze het zelf zeggen:

“Pit brengt kunst in de open ruimte in Haspengouw. De kunstwerken zullen passanten en bezoekers anders naar de omgeving doen kijken. Het landschap bevat immers vele verhalen die niet altijd onmiddellijk zichtbaar zijn.”

Wakker worden met dit uitzicht.

Slapen in de lucht: de boomtenten

Toen ik hiervan foto’s zag, wist ik het meteen: hier wil ik een nachtje slapen! Nadat we de sleutels oppikken bij de toeristische dienst in de stad, parkeren we ons op de voorziene plaats op een nabijgelegen boerderij. We kunnen ons niet inhouden en kopen verse aardbeien bij de automaat, maar ook kersen en verse sapjes behoren tot de mogelijkheden. Smullend wandelen we verder tot in de Tranendreef waar we “onze” tent de vierde, en laatste, in de rij is.

Wandeling van de parking naar de Tranendreef.

De tent zelf is verbazingwekkend ruim en biedt vlot plaats voor 2 volwassenen (en 2 kindjes dus je kan dit zeker ook met je gezin doen!). Uiteraard is ze eenvoudig, maar ontzettend praktisch ingericht. De matras is op maat gesneden en neemt de hele vloer in beslag, drie ramen die je kan afsluiten met velcro en links een stevige plank/zitbank voor waar je wat spullen op kwijt kan. Het is en blijft kamperen: je moet dus zelf een slaapzak en kussen voorzien, en je wassen doe je wat verderop aan een wasbak. ’s avonds kan je hier koken op de BBQ en, zoals wij deden, gewoon wat gezelschapsspelletjes spelen, praten met de buren en marshmallows smelten. Net zoals in elke tent word je ’s ochtends, veel te vroeg en ruim voor de wekker, wakker van de geluiden van de vogels en andere dieren rond je heen. Heerlijk!

Een heuse kunstinstallatie aan de hand van Dré Wapenaar, en onderdeel van “Kunst met PIT”. Ook BBQen, marshmallows smelten in het kampvuur, ontbijten en je wassen doe je in een kunstwerk. Field Furniture “Pure Nature” is van Ardie Van Bommel is opgebouwd uit paloxen of grote fruitkisten die typerend zijn voor de fruitregio. Praktisch: je kan er slapen van 1 april tot en met 30 september en reserveren doe je bij de dienst Toerisme van de stad. Wees er snel bij want er zijn maar 4 tenten beschikbaar. Je kan er ook ontbijt bijnemen en dan kan je ’s ochtends genieten van verse aardbeien, verse sapjes, croissants en broodjes met beleg.

Wist je trouwens dat de Haspengouw de tweede grootste fruitstreek is van Europa?

Liefde voor architectuur

Buiten de twee hierboven genoemde kunstwerken, zijn er nog zes andere in de regio te vinden. Ze passen allen knap in hun omgeving en de populairste materiaalkeuze was dan ook hout. Hieronder laat ik je alvast enkele foto’s zien en geef ik je kort mee waarover de kunstwerken gaan. Voor mij persoonlijk waren er twee kunstwerken die me niet echt konden bekoren. Uiteraard kan dit voor iedereen anders zijn. Ik ga meteen beginnen met mijn allerfavoriet.

Reading between the lines

Dit bijzondere kunstwerk is ook wel bekend als de doorkijkkerk. En dat dekt zo wel de lading. Belgische architectenduo Gijs Van Vaerenbergh gebruikte een speciale constructiewijze om verschillende lagen staal te stapelen. Zo kan je altijd doorheen de kerk kijken en het landschap bewonderen, zowel van dichtbij als van veraf. Niet ver van de doorkijkkerk vandaan, liggen de volgende twee kunstwerken. Deze kan je dus gemakkelijk in één keer combineren. Je maakt een korte maar fijne wandeling door de koeienvelden (ja, door.) en langs boomgaarden.

Twijfelgrens

Na een korte wandeling langs en door koeienvelden, kwamen we bij het kunstwerk van Fred Eerdekens. Bekijk je deze houten, glooiende lijn vanuit het juiste perspectief, dan zie je het woord twijfelgrens verschijnen. Jammer genoeg stond het gras te hoog om veel te zien toen wij er waren.

Proximity Effect

Paul Devens is een geluidskunstenaar en maakte een installatie in de Servatiuskerk. Jammer genoeg was de kerk wel open tot 18u, maar wordt het geluid uitgeschakeld om 16u. Onthoud dit dus! Oh en je moet met de grote, zware hendel naar links schuiven en niet trekken of duwen zoals wij intuïtief deden.

Memento

Memento is een grote cirkelvorm, gemaakt uit wit staal achterin de nieuwe begraafplaats. Binnenin kan je verder tot rust komen op deze serene plaats. Kijk je naar boven, dan zie je enkel de hemel, maar ook kan je een glimps opvangen van de weidse omgeving. Eerst vond ik het wat gek dat er een kunstwerk stond op een gemeentelijke begraafplaats. Maar ik kan er de vinger niet opleggen, maar ik vond dit echt een prachtig kunstwerk dat helemaal tot zijn recht kwam in de omgeving. Wesley Meuris heeft deze uitdaging succesvol tot een eind gebracht.

Project Burchtheuvel

Het enige kunstwerk dat in de stad zelf is gelegen en ook meteen het gene dat al het meeste “versleten” was en dat al wat beschadigd was. De Japanse kunstenaar Tadashi Kawamata bouwde met enkele lokale studenten deze houten constructie. Gelegen op de oude Burchtheuvel biedt ze een uitzicht over de stad.

Untitled #158 – Aeneas Wilder

De Brit Aeneas Wilder kreeg carte blanche op een terrein het verste gelegen van de stad, vlakbij het klooster van Colen. Hij bouwde een ronde structuur die, een beetje zoals de doorkijkkerk, de hele tijd een uitzicht geeft over de omgeving. Als je wilt, kan je uren rondjes lopen en kijken hoe het zonlicht verandert door de houten latten.

Je kan de meeste van deze kunstwerken enkel te voet of met de fiets bereiken. Logisch, want ze liggen écht midden in de natuur! Parkeren kan je meestal een eindje verder zodat je het laatst stuk te voet kan afleggen, of je volgt een van de wandel- en fietsroutes die staan aangeduid.

De stad Borgloon

Borgloon ligt ruwweg tussen de E313 en de E40 en is gelegen tussen Sint-Truiden en Tongeren, bij de Nederlands grens. Laten we eerlijk zijn: ik ben verbaasd dat het een stad is. Maar wel eentje die zich mooi op de kaart heeft gezet als het over zijn fruitbomen en architectuur gaat. Een klein schattig stadje met een rijke middeleeuwse geschiedenis met enkele fijne eetgelegenheden en hotels. Wij aten bij Herberg Klappoel, gelegen op een klein pleintje met uitzicht op het historische stadhuis. Oh en parkeren kan er overal gratis. Een kaart met alle kunstwerken erop, kan je op de website van de stad terug vinden of bij de toeristische dienst in het centrum. Ga jij er ook wel eens op uit in eigen streek of land?

facebook– twitter – instagram